9 Eylül İzmir’in kurtuluşu kutlamaları ile birlikte saçma bir ecdad tartışması başladı. İnsanların kutuplaşmasını siyaseten tercih edenlerin çarpıtmaları yada aman kimse kırılmasın, alınmasın mealinde yapılan korkak açıklamalar biraz yatıştıktan sonra olayı aklı selimle değerlendirmek gerekiyor.
Çünkü bu konu önemli!
Türkiye Cumhuriyeti’nin vatandaşlarını, ortak geçmişleri üzerinden kutuplaştırmaya çalışmak, tarihi gerçekleri masalsı bir atmosferin altına sokmak ve insanları bütünsel bir dönemin tarafı olmaya zorlamak en hafif deyimiyle bir gaflettir.
Tercih yapılacaksa bu Osmanlı İmparatorluğu ile Türkiye Cumhuriyeti arasında değil, tarihin o anında üzerine sorumluluk alan kişilerin davranışları arasında yapılacaktır.
Düşman karşısında pısan insanla, ölümü göze alan insan arasında,
Vatan toprağını malı olarak görenle, onu kutsal kabul edenler arasında,
Yurttaşlarını kulu olarak görenle, eşiti olarak gören arasında,
Dini kendi arzularına maske olarak kullananla, din ve devlet işlerini ayıran arasında,
Bütün mali kurumlarını yabancılara bırakanla, milli fabrikaları yapan arasında,
Hakimiyeti ilahi hak görenle, Hakimiyet milletindir diyen arasında,
Hurafelere inananla, bilime inanan arasında,
İngiliz gemisi ile kaçanla, Anadolu’nun kıraç toprağında yepyeni bir devlet kuran arasında,
Kendine Türk diyemeyenle, Ne mutlu Türküm diyen arasında,
Tercihinizi yapın.
Ortak geçmişimiz bizi birleştirir, ayrıştırmaz. Ama tarihi kişiliklerin yaptıklarını unutursak, bugün olanları doğru değerlendiremeyiz ve hiçbirimizin geleceği olmaz.
