Sekiz gün önce…
Yani 9 Nisan’da “16 Nisan’da sandıktan ne çıkar?” başlıklı yazımda, 2007 ve 2010 referandumlarından rakamlar paylaşmış…
2010’da Denizli’den “hayır” çıkacağına dair yapmış olduğum tahminde yanılmadığımı, bu öngörümü nelere dayandırdığımı özetle aktarmış…
Yazıyı şöyle bitirmiştim:
Peki, 16 Nisan için ne diyorum?
Yükselen enflasyondan eriyip giden maaşlara…
Yeni yatırımlar olmamasından artan işsizliğe…
Bakıldığında 2010’u anımsatan tablodan söz edebiliriz.
Denizlili seçmen, AK Parti’ye “Bu sandık iktidar değiştirmeyecek. Yoluna 2019’a kadar devam edeceksin. Ama ben ekonomik olarak çok mutlu değilim” anlamına gelecek bir ihtar daha verebilir.
Dolayısıyla hayır çıkması şaşırtıcı olmaz.
Nitekim hayır çıktı.
Ekonomi Bakanı Nihat Zeybekci’nin referandum sürecinde sık sık Denizli’ye gelmesine…
Son bir haftada seçim bölgesinden çıkmamasına…
Milletvekilleri Şahin Tin, Sema Ramazanoğlu ve Cahit Özkan’ın ilçe ilçe, mahalle mahalle ziyaretlerine…
Büyükşehir Belediye Başkanı Osman Zolan’ın “Çocuk Şenliği” kapsamında gittiği ilçelerde vatandaşla buluşmasına…
Musluğu açılan KOSGEB kredileri ve diğer desteklere rağmen Denizlililer, bugünkü tablodan memnun olmadığını yüzde 55 gibi bir oranda hayır oyu vererek gösterdi.
Merkezefendi ve Pamukkale belediyelerinin afişler, çeşitli organizasyonlarla yaptıkları bazı çalışmaları cilalayarak sunmaları…
Bisiklet, top dağıtmaları…
Başkanların yerel hizmetten çok siyaseti öne çıkaran havada olması da referandumda hayırın nedenleri arasında.
Büyükşehir Belediyesi ile Merkezefendi ve Pamukkale belediyeleri arasındaki uyumsuzluk…
AK Partili olmalarına rağmen 3 başkanın birbirlerinden hazzetmemesi…
Pamukkale Belediye Başkanı Hüseyin Gürlesin ve Merkezefendi Belediye Başkanı Muhammet Subaşıoğlu’nun, Büyükşehir Belediye Başkanı Osman Zolan ile “siyasi rekabet” içinde görünmesi…
Göveçlik’teki iplik fabrikası arsasıyla ilgili imar düzenlemesi de hayırın gerekçelerinden.
AK Parti içindeki ayrışım…
İl Başkanı Necip Filiz’in faaliyetlerinde teşkilatı kucaklamak, ortak çaba vurgusu yapmaktan uzak durması…
“İl teşkilatı” yerine “il başkanlığı” gibi bir söylem içinde bulunması…
AK Parti İl Teşkilatı ile Büyükşehir Belediyesi arasında kopukluk yaşandığı algısı da iktidara referandumda kaybettiren nedenlerden.
Ekonomi Bakanı Nihat Zeybekci ile Büyükşehir Belediye Başkanı Osman Zolan’ın arasının iyi olmadığı…
Kasım 2015’ten sonraki ittifakın eski Bakan Sema Ramazanoğlu ile Başkan Zolan arasında kurulduğu…
Parti içi rekabetin sürekli pompalanması…
Yer açma mücadelesinin giderek hizmetin önüne geçtiğine dair iddialar…
Ve tüm bunların yarattığı kopukluğun da hayıra katkısı var.
Bir de iktidar mensuplarının söylemlerindeki hoyratlığı…
Muhalif söze tahammülsüzlüğü…
Denizli insanının özgürlüklere dair kaygılarını…
Dini motiflerin siyasi söyleme dönüştürülmesini…
Cumhuriyet, Mustafa Kemal Atatürk ve onun ilkelerine bağlılığını da unutmamak gerek yüzde 55’lik hayırda.
