Bugün ölüm yıldönümü…
Ankara’nın Temelli beldesi yakınlarında geçirdiği elim bir trafik kazasında, Denizli Ziraat Odası Başkanı Haldun Tellioğlu ile birlikte yitirdik O’nu.
“Zaman su gibi akıp gidiyor” deriz ya, doğru.
Tam 14 yıl geçmiş Vali Recep Yazıcıoğlu’nun vefatının üzerinden.
O’nu rahmet ve minnetle anarken, Denizli’de görev yaptığı 7 aylık süreden anımsadığımız anekdotları paylaşalım istedim bugün.
Doğada yürümek en keyif aldığı aktivitelerdendi.
Denizli’deki yüksek dağların zirvelerini gördü.
Bunlardan biri olan Bozdağ’ın adını duyunca yüreği kıpır kıpır oldu.
Gazetecileri de alıp bugün Denizli’nin turizme yönelik en önemli projelerinden olan Bozdağ’ın yolunu tuttu.
Zirveye çıktı, kayak yaptı.
Sonra da aklından geçeni “Burası güzel bir kayak merkezi olur” sözünü dillendirdi.
Yetinmedi, bugün kayak yapılabilir hale gelen, tesisler kurulan Bozdağ’a çıkışı sağlayan yolun yapımını başlattı.
Bugünkü halini görseydi ne de mutlu olurdu…
Dedik ya doğada olmayı çok severdi diye.
Yanlış anımsamıyorsam 2003’ün nisan ayıydı.
Valilikten Beyağaç’a gideceği bildirildi.
Düştük yola.
Yapımı düşünülen gençlik kampı tesisi için Karagöl’de inceleme yapılacaktı.
Ama Karagöl’e giderken, Kartal Gölü’nün ve asırlık çam ağaçlarının bulunduğu Çiçekbaba Dağı’nı görmemek mümkün mü?
Zaten Yazıcıoğlu’nun da gözünden kaçmadı.
Karagöl’e değil Çiçekbaba’ya yöneldi.
Araçla çıkmak olası değil, çünkü karla kaplı.
“Şuradan bir bakalım” dedi.
Düştük yola.
O gidiyor, biz gidiyoruz.
Bizler “ha şimdi döneceğiz” diye düşünürken, O “karla kaplı dağ bizi çağırıyor” diyerek yürüyordu.
Zeki Akakakça, Osman Ceylan ve ben, Kartal Gölü’ne kadar gittik, orada kaldık.
Vali bey, zirve yaptı.
Su sporlarını da çok seviyordu.
Gökpınar Barajı’nda su sporları aktivitesinin yapılabileceğini düşünüyordu.
Düşünmekle kalmadı, bunu uygulamaya da geçirdi.
Çevre illerden su kayağı yapan sporcular davet edildi.
Çıplak ayakla suyun üzerinde kayanları görünce çok heyecanlanmıştık.
Yazıcıoğlu da onlara uyup, su kayağı yapmıştı Gökpınar’da.
Biz gazeteciler için bazı anlarda, önemli olaylarda valiye ulaşmak hayati önem arz eder.
Temmuz-2003’te Buldan’da 5 büyüklüğünde deprem olmuştu.
Artçılar da devam ediyordu.
Buldan’a koştuk.
Bu arada Vali Bey’e de ulaşmamız gerekiyor.
Aramamıza gerek kalmadı, çünkü kendisi de ilçedeydi.
Bizleri tüm detaylarıyla bilgilendirdi.
Bir de gazeteciler ne zaman arasa kendisine ulaşabilirdi.
Bozdağ yolunun yapımını başlattıktan sonra tatil için Antalya’ya gitmişti.
O yıllarda Anadolu Ajansı Denizli Temsilcisi olarak görev yapıyorum.
Tatildeydi ama bir konuda Yazıcıoğlu’nu aramak durumunda kaldım.
Eşi Meryem Hanım açtı cep telefonunu.
Kendisinin yürüyüşe çıktığını söyledi.
Dönüşte aradığımı iletmeleri ricasıyla telefonu kapattım.
Aradan çok zaman geçmeden rahmetli cep telefonundan aradı.
“Sahilde yürüyorum. Aramışsın, kızım telefonu getirdi. Seni dinliyorum” dedi.
İşte “sıra dışı Vali” unvanına dair bir örnektir bu.
Gazeteciler ile görüşmekten uzak duran...
Denizli’nin birçok ilçesiyle birlikte yoğun kar yağışı nedeniyle beyaz felaketi yaşadığında dahi telefona yanıt vermeyen, kendisi bile Başkarcı’daki Vali Konağı’ndan epey zaman çıkamayan bazı valiler ile çalışan biz gazeteciler için çok önemlidir rahmetli Yazıcıoğlu’nun yaptığı.
Kısa süre görev yaptığı Denizli halkı için de sıra dışı Vali’ydi O.
Halkın içinde de olduğundan, 8 Eylül 2003’te tedavi gördüğü Ankara’daki İbn Sina Hastanesi’nde vefat ettiğinde Denizlililer çok ama çok üzülmüştü.
Bir gün sonra cenazesi Denizli’ye getirildiğinde, on binler sel olup Gazi Mustafa Kemal Bulvarı’na akmıştı.
Uğurlamak için gelen Denizlililer, valilik çevresine sığmamıştı.
Çok az valiye nasip olmuştur Denizli halkının bu sevgisi.
Nurlar içinde yatın, mekanınız cennet olsun Sayın Valim.
