Hüseyin Mazlum Bababalım…
Ne zaman Atatürk ve Denizli ismi yan yana gelse, O’nun Mustafa Kemal ile fotoğrafını görürsünüz.
Çünkü O, Atatürk’ün yoldaşı…
TBMM’de Denizli’nin 1. Dönem Milletvekilidir.
Bababalım, daha o yıllarda karayolu taşımacılığını kafasına koymuş, bu düşüncesini de Atatürk’e açmış ve onayını almış.
Ne var ki ülkenin içinde bulunduğu durum…
Ekonomik koşullar bunun gerçekleşmesine izin vermemiş.
Ancak, Bababalım Ailesi’nde o düşünce “bir gün olur” hayaliyle hep tazeliğini korumuş.
Hayata geçirmek de oğulları Cafer Sadık Bababalım, Turgut Bababalım ve Turhan Kemal Bababalım’a kısmet olmuş.
“Denizli Birlik” ismiyle ve tek otobüsle 1962 yılında ilk seferin gerçekleştirilmesiyle de Pamukkale Turizm’in temelleri atılmış.
Tek araçtan 500 dolayında otobüse ulaşan…
Yılda 10 milyon dolayında yolcu taşıyan…
Birçok il’e seferleri olan…
Şehir içi seferlerini ilk düzenleyen…
1990’lı yıllarda özel tasarlanmış otobüsleri filosuna ilk katan…
2002’de on line bilet satışlarını ilk başlatan…
USB girişli koltuklara TV ekranı yerleştiren…
Daha birçok hizmeti bir arada harmanlayıp, kara yoluyla seyahatte Türkiye markası haline gelen şirketi yaratmış ikinci kuşak Bababalım Kardeşler.
Bugün ise, Denizli’nin gururu olan o dev şirketle ilgili İzmir 1. Asliye Ticaret Mahkemesi kararı açıklanınca yüreğim cız etti.
Sadece benim mi?
Elbette değil…
Pamukkale Turizm ile seyahat keyfini yaşayan onbinler aynı üzüntüyü hissetti.
Öyle olmasaydı Twitter’da TT (trend topik), Ekşi Sözlük’te gündem olur muydu?
Öyle olmasaydı, uzun yıllar Denizli’de Yeni Asır’ın temsilcisi olarak gazetecilik yapan Tevfik Tortamış, “inşallah doğru değildir” diye telefonla sorar mıydı?
Gelen iflas haberiyle Pamukkaleli yıllar da film şeridi gibi geçip gitti gözümün önünden.
Örneğin 1970’li yılların başları…
Bozkurt’tan Denizli’ye istediğiniz an ulaşmak kolay değildi.
Bir otobüs var o zamanın koca nahiyesinde.
O da sabah Denizli’ye gidiyor, öğleyin Bozkurt’a dönüyor.
Sabah gidemediniz mi?
Kara yoluna çıkacaksınız ya Dazkırı-Dinar hattına çalışan minibüsleri bekleyeceksiniz ya da geçecek bir otobüsü.
Üç firma var; Pamukkale, Köseoğlu ve Aran…
Birinin almasını beklersiniz ama en çok da Pamukkale olsun istersiniz.
Niye mi?
O yıllarda konfor abidesi gibi olan Mercedes’in 302’sine binebilmek için.
Yine film şeridi sarmaya devam ediyor.
İzmir Fuarı’na gidişler…
Selçuk’a kadar gidip, oradan Kuşadası’na geçişler…
Askerlik için yola koyulmalar…
Teskere alıp dönmeler…
Bunlar hep Pamukkale ile oldu.
Sonra gazetecilik yılları…
Haber zarflarının…
Denizlispor maçlarının ilk 15-20 dakikasından çekip İzmir’e ulaştırmaya çalıştığımız filmlerin taşınması…
Gazeteciye yüzde 50 indirimli bilet…
Bunlar Pamukkale Turizm’in basın mensuplarına sunduğu hizmetti.
Ve Mazlum Bababalım’ın Denizlispor sevdası.
Efsane yönetimlerin değişmez ismi olmuştu Mazlum Abi.
O zaman futbol şubelerinden sorumlu yöneticiye “genel kaptan” deniliyordu.
Bu görevi yaparken, zaman zaman Pamukkale Turizm ikinci planda bile kalabiliyordu.
Otobüs sağladı, maddi destek verdi.
Sonra da “tamam” diyerek köşesine çekildi.
Uzaktan izledi Denizlispor’unu.
Kendisiyle 2014’te “Kahve Sohbetleri” adıyla yaptığım röportajda Pamukkale Turizmi 1962’den itibaren anlatmıştı.
Koydukları hedeflerden…
Güzel günlerden söz etmişti.
Yanında oğlu Sadık da vardı.
Belli ki çeşitli sebepler dev şirketi darboğaza soktu.
Bugün Denizlilileri, onbinlerce Pamukkale Turizm dostunu üzen o iflas kararı geldi.
Üzülme be Mazlum Abi…
Bugünler de geçer.
Bir otobüsten Pamukkale Turizmi yaratan Bababalım Ailesi, bugünleri atlatıp yine ayağa kalkacak, insanları sevdiklerine kavuşturma hizmetine vermeye devam edecektir.
