31 Mart yerel seçimlerine adım adım yaklaşıyoruz.
Şunun şurasında 2,5 ay kaldı.
Denizli'de tablo:
İktidar adayını belirledi.
Muhalefet deyim yerindeyse havanda su dövüyor.
Daha aday belirleyecekler...
Onu kamuoyuna tanıtacaklar...
Sonra aday çıkıp "yarıştayım" diyecek.
Vakit kısa ama hikaye çok uzun.
Muhalefet için vakit neden kısa?
Öncelikle seçim stratejisi oluşturmak zorundalar.
Örneğin tabanda "gönül koalisyonu kurmak" gibi.
Sonra;
İktidar ile nasıl yarışacaklar?
12,5 yıldır kenti yöneten, geçen yıl ilçeleri ve mahallelerini iki defa turlayan, en ücra yere bile Büyükşehir Belediyesi hizmetini ulaştıran Osman Zolan ile kim ya da kimler yarışacak?
Bilinen aday profiline karşı "sen kimsin" sorusuyla sıkça karşılaşacaklar.
Sundukları projeler için; "iyi diyorsun, hoş diyorsun da para var mı para" sorusuna muhatap olacaklar.
Bakınız AK Parti kurulduğu günden bu yana hayal satıyor.
Hayalin pazarlamasını da çok güzel yapıyor.
Türk Lirası değer kaybediyormuş,
çarşı-pazarda fiyatlar uçuştaymış,
ev kirasına emeklinin maaşı yetmiyormuş,
asgari ücretlinin bir maaşını kira götürüyormuş,
özgürlükler konusu sıkıntılıymış,
terör hala bu ülkenin başlıca sorunuymuş,
ve diğerleri…
Yukarıdakiler bir iktidar için eksi mi?
Evet.
Başka bir ülkede bir dönemin kapanışı olabilir mi?
Olur.
Ama tüm bunlara rağmen AK Parti kurulduğundan beri girdiği her seçimi kazanıyor mu?
Evet.
En umutsuz oldukları Cumhurbaşkanlığı Seçimi ikinci turda da olsa kazanıldı mı?
Evet.
Nasıl kazandılar?
Milletin hayaline uygun hayal satarak, iktidar gücüyle ikna ederek.
Hayal satmayla başlayalım.
Alt gelir grubunun en çok hayali nedir?
Ev sahibi olmak!
"Bunu muhalif belediye başkanı yapabilir mi?" diye soruluyor önce.
Alın size muhalefete oy verecekler için ikilem.
"Biz bunu TOKİ eliyle yıllardır yapıyoruz, yine yapacağız" söylemiyle de ev hayali kuranın, güç sahibine meyletmesini sağlanıyor.
Devamında "kentsel dönüşüm yaparız, yıkılmaya yüz tutmuş evinin yerine sıfır daire sahibi olursun" vaadi ile hayal iyice parlatılıyor.
Bir de çoluğuna çocuğuna iş…
Pazarlama tamam.
Muhalefet adaylarının bu ve benzerlerini anlatabilmesi için iyi bir hatip, iyi bir siyasi yeteneğe sahip olması,
halkın gündelik yaşamdaki zorluklarına bam telinden dokunabilmesi,
toplu konut olarak sunulan yerlerdeki yaşamın kent merkeziyle uyumlu olmadığını, oradaki sosyal ve kültürel donatıların yetersizliğini,
birileri zenginleşirken onların fakirleştiğini zihinlere kazıması,
"bizim hayatımız nereden nereye geldi"yi sorgulatabilmesi gerekiyor.
Bugüne kadar muhalefet ve çıkardığı adaylar bu sorgulamayı yaptıramadığı için AK Parti hep kazanan oldu.
"Ev hayali", fahiş kirayı baskıladığından…
Kök maaşı yükseltmek yerine seçim önü seyyanen artış yapılması, yaşamı zorlaştıran diğer zamları unutturmaya yettiğinden…
"Elim kırılaydı da oy vermeyeydim" öfkesi bir sonraki seçime kadar geçtiğinden; iktidar, hayal satmaya devam edecektir.
Denizli'de Osman Zolan'ı yenmek isteyen muhalefetin, iktidarın hayal satışına karşı "halka hayal kurduracak projeleri" kaynaklarıyla birlikte sunması gerekiyor.
Bunlar için vakit var mı?
Yok!
Kaldı ki anamuhalet partisi, Büyükşehir ve 350 bin nüfuslu Pamukkale’de adayını açıklayamadı henüz.
"CHP’ye yancılık için mi parti kurduk" diyen İYİ Parti lideri Meral Akşener, henüz Büyükşehir ve Merkezefendi’ye aday bulamadı.
Daha aday bulunacak,
o hayal kuracak,
sonra millete hayal kurduracak…
Süre bitti.
Biraz daha gecikme aşağıdaki tekerlemeyi söyletir:
Komşu komşu hu.
Oğlun geldi mi?
Geldi.
Ne getirdi?
İncik, boncuk.
Kime, kime?
Sana, bana.
Başka kime?
Kara kediye
Kara kedi nerede?
Ağaca çıktı
Ağaç nerede?
Balta kesti
Balta nerede?
Suya düştü.
Su nerede?
İnek içti.
İnek nerede?
Dağa kaçtı.
Dağ nerede?
Yandı, bitti, kül oldu.
