Denizli’nin Camileri yazı dizisiyle ilçeler ve mahallelerine yolculuğumuz sürüyor. Bu kez rotamızı Bozkurt’un Baklan Kuyucak Mahallesi’ne çevirdik. Bizi oraya çeken ise kitabesinde yapılış tarihi 1230 yazan Baklan Kuyucak Camii idi.
Avlu içerisindeki caminin girişindeki boşluk sonradan plastik malzemeyle kapatılsa da çatıyı taşıyan sütunlar ile bunların bağlantısını sağlayan geometrik şekilli kemerler yapının mimarisiyle ilgili ipuçları veriyor.
Camiye kuzey cephesindeki kemerli kapıdan giriliyor. Kare planlı yapının kıble, doğu ve batı cephesinde duvara gömülü 3’er, ortada karşılıklı 3’er kalın ahşap sütun caminin tavanını taşıyor. Ortadaki karşılıklı 3’er sütunla üç nef’e (1) ayrılan harim bölümündeki bu sütunları ahşap kemerler birbirine bağlıyor.
Yapının kuzey cephesinde ahşap tavan ve tabanlı altı ahşap direk üzerine yerleştirilen kadınlar mahfili bulunmakta. Mahfilin ortasında öne doğru çıkan yarım daire şeklindeki bölüm, iç mekana farklı bir görünüm kazandırmış.
İbadethanedeki kürsü ve minberin yapımında tamamen ahşap kullanılmış. Minbere kare şeklinde yerleştirilen parçaları, ahşap oyma sanatının güzel bir örneğini yansıtan işlemeler bulunuyor.
Caminin mihrabı, Boğaziçi Camii ile benzerlik taşıyor. Boğaziçi Camii’nde, minber nişinin üst üst bölümünde 5 sıra alçı mukarnas (2) yer alırken; buradaki nişte 3 sıra bulunuyor.
İbadethanenin aydınlatması doğu ve batı cephelerinde altta dikdörtgen 4’er, üstte kare şeklinde 5’er, Güney cephesinde altta 2, üstü 3 pencereyle sağlanıyor.
Yapımında moloz taş kullanılan ve yöre örgüsüne uygun yapılan caminin kuzeybatı köşesinde tek şerefeli bir minare yer alıyor. Minarenin yapılış tarihi ise 1952.
Bu arada caminin bahçesinde eski mezarlar bulunuyor. Bunların kime ait olduğu konusunda bilgi bulunmuyor.
(1)-Dik ya da paralel olarak yer alan ve birbirlerinden sütun ya da paye dizileriyle ayrılan uzunlamasına mekanlara verilen ad.
(2)-İslam sanatında mimari yapılarda görülen geometrik bir bezeme çeşididir.
