Bilincinde olmadığınız, nedenini bilmediğiniz lakin bilinçdışımızın defterini henüz kapatmadığı anılar olur. Kırgınlıkların küçücük bir çocukken ki hatıralarda kaldığı zannedilir.Gerçek ise bambaşkadır. Kırgınlık defteri yıllardır kapanmamıştır. Hala yaraları sarmaya çalışıyorsundur.Üzerinden yıllar geçmiş olmasına rağmen unutulduğunu düşünsen de etkisinin geçmediği hatırlardır. Seni üzen, tekrar eden, bir türlü yakanı kurtaramadığın kırgınlıklar.
İnsanlar farklı olsa da hissettirilen duygular aynıdır. Geçmiş, farklı kişiler üzerinden aynı senaryo ile tekrar eder. Aldatılıp, kenara itildiğin, yok sayıldığın çocukluk hatıraların dualarından hiç çıkmamıştır. Bir daha böyle bir zorluk verme yakarışlarını sessiz bir çığlıkla duyurmaya çalışırsın. Ama nasıl olurda fragmanını çocukken izlediğin filmin aslını şimdi yaşadığını aklın almamaktadır. Evlendiğinde ki sakin yaklaşımından eser kalmamış olan eşinin, seni yok sayıp kenara ittiği zamana gelmişsinizdir.En çok kızdığın ve karşılaşmaktan korktuğun durumların tam da orta yerinde kalırsın. Eşinin yok sayan davranışları, ebeveyninin yok sayan davranışlarını çağrıştırır.
Geçmişi onarmak için gelecekte savaşmaya devam edeceksindir. Bunun içinde bilincinde olmadan, farkına dahi varmadığın bir biçimde sevdiğini geçmişe uydurursun. Onu geçmişte ki ebeveynin gibi davranması için manipüle edersin. Ve siz “tüm erkekler aynısınız” yakarışı içinde canavarın kendinle ilgili kısımlarını göremeden tamir için uğraşırsın.
Tıpkı babanı tamir etmeye çabaladığın gibi.
