Terör belası ile 40 yıldır mücadele ediyoruz. Her yaştan her meslekten binlerce vatandaşımızı kurban verdik. Hiçbir ilçe yok ki bir şehidi olmasın. Her kayıp çok acı, ama bu acıların bazen dayanılmaz olduğu günler oluyor. Silahsız 33 erin öldürülmesini, Başbağlar katliamını, Hendek olaylarındaki fedakarlıkları unutmak mümkün mü?
Elleri bağlı 13 rehinenin öldüğü gün de böyle bir gün. Vicdanı olan herkes katmerli bir acı yaşadı. Bu anlarda insan içine kapanıyor, yoğun karanlık, ıstırap hissediyor, isyan duyguları taşıyor, hiçbir şey düşünmek istemiyor.
Kalabalıkların birbirine yaslandığı bu anlarda, düşüncesiz bir söz, duygularla oynayan bir manipülasyon çok ciddi acıların yaşanmasına, hepimizin geleceği için düzeltilemeyecek sonuçlar doğmasına neden olabilir. Sorumluluk sahibi olanlara büyük görev düşüyor. Herkes duyguları ile savrulsa bile, onların aklın yolundan ayrılmaması gerekiyor. Çılgınlar gibi herkese bağırıp, insanları toptan suçlamak, soru soran herkesi bunun bir parçası olarak göstermek, terör örgütünün amacına hizmet etmekten başka sonuç vermez.
Medyanın her kanalından bireysel çılgınların yaptığı toptancı suçlamalar, fanatik yorumlar, düşüncesiz kışkırtmalar çığırından çıkmış durumda. Eğer birileri duyguları körükleyerek siyasi çıkar elde edebileceğini düşünüyorsa, hiç düşünmesin.
Coğrafya kaderdir. Ülkemizde resmen tanımlanmış 50’ye yakın terör örgütü var. Hiçbiri Türkiye Cumhuriyeti’ne bir çizik bile atamaz. Bu örgütlerle mücadele etmeye de kurban vermeye de devam edeceğiz.
Bu harekatı kim planladıysa, risklerini kim hesapladıysa, kim uyguladıysa, sorumluluğunu kabul edip, kendinden sonra gelene şerefiyle görevini devretsin. Devletin sürekliliği, toplumun umudu böyle korunur. Aklı selim hakim olduğunda, ayrıntıları tartışırız. İnsanları toplumsal fay hatları üzerinden birbirine düşürmek hepimize zarar verir.
Şimdi bırakın önce yasımızı tutalım.