Pamukkale’nin Belenardıç Mahallesi, kent merkezine yaklaşık 50 kilometre mesafede. Dağlık bir bölgede kurulan Belenardıç, uzak olsa da ziyaretçisi fazla olan bir yerleşim birimi. Bunu sağlayan ise yerleşim birimiyle aynı ismi taşıyan ibadethane.
Belenardıç Camisi’nin yapımına başlangıç tarihi tam olarak bilinmiyor. Ancak kitabedeki yazımlardan 14 Ekim 1884’te tamamlandığı anlaşılıyor. Kareye yakın bir alanda bulunan ibadethanenin duvarlarında moloz taş kullanılmış yapı malzemesi olarak.
RENK RENK MOTİFLER
Çimento sıvalı cami dış cephesi tipik yapılardan birisi gözlemi uyandırıyor görenlerde. Fakat iç bölüme girdiğinizde büyüleyen bir güzellik karşılıyor ziyaretçileri. 1985 yılında yıkılan ve yeniden yapılan batı cephesindeki duvarın dışındaki her yer süslemelerle kaplı. Son cemaat yeri ve harimin bütün duvarları zikzak motiften oluşan yatay bir şeritle iki bölüme ayrılmış. Her bölüm ayrıca dikey şeritlerle bölünerek, dikdörtgen panolar elde edilmiş. Bu panolara da yeşil, kahverengi, siyah ve mavi renkler kullanılarak kalem işi süslemeler yerleştirilmiş.
YUMURTANIN BEYAZI
Deforme olmayan boyaların ilk günkü güzelliğiyle duruyor olmasını görenlerde merak uyandırıyor. Bu konudaki sorulara Belenardıçlılar, “Motifleri yapan ustanın boya karışımı yaparken yumurtanın beyazını kullandığı anlatıldı büyüklerimizce. Onlara da ataları öyle aktarmış” yanıtını veriyor.
CAMİNİN MİMARİSİYLE İLGİLİ BİLGİLER
Ahşap destekli ve tavanlı cami, kareye yakın dikdörtgen planlı bir yapı. Harimin (kutsal tutulan, korunulan yer) kuzeyinde son cemaat yeri ve bu cephenin batı ucunu kapatan bir minare yer alıyor. Yıkılan batı cephesi duvarı 1985 yılında yeniden yapıldı.
Doğu cephesinde bir, güney cephesinde iki, batı cephesinin alt bölümünde iki ve üst bölümünde bir pencere yer alıyor. Pencerelerin tamamı basit dikdörtgen açıklıklar biçiminde yerleştirilmiş. İbadethanenin çatısı ilk yıllarda toprak örtü ile kapatılırken, daha sonra kiremit çatıya dönüştürülmüş.
Kuzey cephesinin batısında bulunan minare, yapıya sonradan ilave edilmiş. Yapımında kesme taş kullanılan minare, silindir gövdeli olup, kare bir kürsü üzerinde yükselmektedir.
Harime yuvarlak kemerli dikdörtgen bir açıklıktan girilmekte ve son cemaat yerinin duvarları batı cephesi dışında kalem işi süslemelerle bezeli. Harimin tavanı; üçü serbest, diğerleri duvarlara bitişik 14 ahşap destekle taşınmaktadır. Duvarlara bitişik destekler kare, serbest destekler sekizgen kesitli.
